Golden Bay

Na St Arnaud, waar we uitzicht hadden op een soort van Alpenweide met vredig-kauwende  koeien, zijn we nu in het meest Noord-westelijke puntje van het Zuidereiland. Net voorbij het Abel Tasman national park in de Golden Bay.
Met prachtige witte stranden, baaien, enorme brede zandduinen en hoge bergen met tropische begroeing.
We verblijven in een groot familiehuis waar we een riante kamer met uitzicht op zee hebben. Het strand ligt aan onze voeten. Het is er heerlijk rustig. In de tuin een dikke vette spa (hot pool), dus we komen onze tijd wel door.

We zijn er 5 dagen(4 nachten) dus hebben aardig de tijd om de omgeving te verkennen.
S'ochtends als het laag water is kun je heel ver en heerlijk wandelen. Er liggen veel schelpen. Ook hele aparte en er zijn veel watervogels die zich tegoed doen aan al het lekkers dat de zee hen te bieden heeft. Het is hier heerlijk en het weer werkt prima mee. Stralend weer, 27 graden.

Vanmiddag zijn we naar het uiterste puntje gereden, richting de Farewell Spit. Een lange zandduin/ landtong van 35 km waar de nodige watervogels verblijven.
Mooiste vandaag vonden we toch wel de wandeling naar Wharariki Beach. Het was even afzien om er te komen (laatste stuk helaas zonder Joost), maar dan word je ook wel beloond met een prachtig uitzicht.
Maar het waaide er zoals we nog nooit hebben meegemaakt. Hoofddoek op en vest aan om al het fijne witte zand van de zandduinen te trotseren. En ondertussen proberen om foto's  te maken.

Tegenvaller van de dag was de Mossel Inn. Onderweg naar huis zouden we er lekker gaan eten. Ik zou voor de gekookte mosselen gaan. De visser had vakantie. Ik had me er zo op verheugd..
Maar goed, ze hadden ook andere lekkere gerechten, dus we hebben geen honger geleden. Maar apart vonden we het wel bij de M u s s e l Inn.....