Huiselijk nieuws

Tja, misschien vraag je je af hoe het in huiselijke zin met ons gaat.
Nou, we zijn nog steeds bij elkaar. Ondanks de deuk in onze achterbumper vanwege de rit met de 4wheeldrive door een klein riviertje, de bult op Joost z'n hoofd omdat de glowe-worm-grotten niet meegaven en de kapotte spiegelreflexcamera die niet bestand bleek tegen een val van anderhalve meter hoog.

Maar inmiddels zijn we in wat rustiger vaarwater gekomen. Sinds enkele dagen zit Carien zo nu en dan achter het stuur en blijkt links rijden helemaal niet zo moeilijk. Zeker niet als je in een automaat rijdt en de wegen breed zijn en het verkeer veel minder druk is dan in Nederland.
En we hebben sinds een paar dagen  een nieuwe gewoonte. Einde van de middag drinken we koffie mét een glaasje Amaretto. En dat is toch lekker!
En het warmt goed op als de temperatuur toch weer 'ns onder de 18 graden zakt...

Kerstmis vieren we in Clydestay. Een appartementje in een bijgebouw van een groot huis in het buitengebied, een vallei waar ook heel grote wijngaarden zijn omdat de temperatuur hier over het algemeen heel zacht is.
We hebben een mooi wijds uitzicht. Het is er heerlijk rustig.
Eén mankootje. De kookfaciliteiten zijn beperkt en als je dan een kerstdiner wilt bereiden is het enigszins behelpen.
De goede kant daarvan is dat het je creativiteit stimuleert. 
We hebben een bbq en een magnetron, maar hadden inkopen gedaan voor een 4 pits kooktoestel...
Maar toch, we hebben inmiddels 2 keer heerlijk gegeten.
Op internet vond ik al snel hoe ik aardappeltjes en groenten en pasta in de magnetron kan koken. En Joost heeft op de bbq vlees, groenten en aardappeltjes gebakken. Eigelijk helemaal niet moeilijk en heel lekker.

En verder is het lekker rustig. Op tv is niet heel veel te zien en dus komen we de tijd savonds door met lezen en luisteren naar aardige muziek op de radio.

En natuurlijk spreken we zo nu en dan andere mensen, vakantiegangers of bewoners in het gebied.
Zo kwamen we vandaag een fietster tegen op onze tocht door de vallei. Zo'n type Annemiek; op de racefiets met fietsbroek, een echte kilometervreter. Leuk om haar verhaal te horen en zij verrast dat ze 2 Nederlanders tegen kwam. En verderop kwamen we nog een ouder stel tegen. Beetje alternatief. Schijnen regelmatig op die fietsroute te "zitten" om toeristen te spotten en ondertussen wat zelfgetekende kaarten te verkopen. Een mooie onderbreking als toe bent aan een pauze en ff je billen wilt laten bijkomen van het vreemde zadel van de e-bike.
En zo kom je ook weer wat ander nieuws te weten over nieuw Zeeland.